Nancy Dullaert

Onze Fons , een hond uit de duizend .

Toen we Fons kochten was het heel snel duidelijk en hij maakte mij dat ook duidelijk : Ik volg jou en ik ben jouw schaduw .Toen 4 augustus Tina heel plots ingeslapen werd , was de grote vraag en NU ? Wie van onze honden gaan we nu opleiden tot therapiehond ?Wannes ? Voor mij onmiddellijk een NEE want als we iets geleerd hebben aan Panda dan is het wel dat je therapiewerk niet kan zo frequent als wij op pad gaan met een te jonge hond .Dus was de beste optie FONS , voor de vrienden Fonsje .En wat heeft hij dat knap gedaan . Zijn entree de eerste maanden waren voorzichtig en hij was regelmatig heel moe want het is niet niks zo drie keer per week .Het kunnen plaatsen van al die emoties en prikkels is ook voor hen mentaal belastend . MAAR hij gaat er perfect mee om want als het hem teveel wordt geeft hij het mooi aan en gaat zich ergens te rusten leggen .Het werk doen zonder leiband zelfs door de zorginstellingen op stap doet hij perfect .Hij bepaalt mooi bij wie hij gaat en geeft ook aan wanneer het niet kan . Bijvoorbeeld als hij voelt dat iemand angstig is voor hem . Dat is het unieke aan deze opleiding: de hond bepaald bij wie ze gaan . Zij ruiken emoties ver voor wij iets vermoeden .Ik ben er bijna zeker van dat Tina mee loopt met Fons in alles wat hij doet .

De persoon die ons begeleiding geeft zegt het ook : dat Fons zo goed is op deze korte tijd is een samenwerking van twee zaken :1. Een top start gekregen bij de fokker .Hij was reeds 15 weken door de rabiës wetgeving en super gesocialiseerd. 2. Hij krijgt van ons alle vertrouwen om het zonder leiband te doen . Hij werkt zo graag voor het baasje dat hij dit ook perfect wilt doen .

Fons ik hoop echt dat jij Wannes binnen meer dan een jaar samen met ons kan op pad zetten en jullie als twee collega's meekunnen met Stal Deyaert vzw.