Zo mooi, zo waar!!

Of ze nu jong of oud zijn, groot of klein.

Het was mijn beslissing . 

Ik wist waar ik aan begon.

Niemand dwong me, ik wilde het gewoon zo.

Ik wist dat ik op de een of andere manier

gebonden zou zijn. Geen vakanties meer maar voor hen zorgen, eten geven en uitlaten.

Het maakt niet uit welk weer het is en of ik er zin in heb.

Ik heb ze beloofd zolang ze bij mij zijn ze alles te geven, voor ze te zorgen en als ze ziek zijn naar de dokter te gaan.

Ik wist dat al mijn kleren bedekt zouden zijn met dierenhaar.

Ik zeg niet dat het altijd makkelijk is maar het is het waard  Er zijn vele momenten zoals deze en er zullen er meer zijn.

Maar ik kan nooit echt boos op ze zijn.

De spullen kunnen vervangen worden, het tapijt kan schoongemaakt worden, mijn kleren kunnen gewassen worden.

Wat echter niet te vervangen is, zijn glinsterende ogen die zo blij zijn mij te zien als ik thuiskom  Het maakt niet uit of ik 5 minuten of 5 uur weg ben. Ook de genegenheid en onvoorwaardelijke liefde zijn onvervangbaar.

De momenten dat ik slecht gehumeurd ben en ze naar me toe komen met hun koude neus en  trouwe ogen.

Je merkt het niet eens en de jaren vliegen voorbij. Op een gegeven moment worden hun gezichten grijs, de bewegingen vertragen en verdwijnt het licht uit eens glinsterende ogen.

We gaan waarschijnlijk steeds vaker naar de dokter, ik ruim de "ongelukken" weer op

Maar ik ging akkoord omdat ik dat wilde! Ik wilde kindertijd, jeugd en ouderdom met al zijn schoonheden, geluksmomenten en zelfs de slechtste dagen! Er is geen enkel moment waar ik spijt van heb!

Ik nam de leiding over ze toen ik ze opnam tot de dag dat ik ze moet laten gaan. 

Mijn dieren komen niet in het asiel terecht, ik ga niet verhuizen als ze niet mee kunnen. Ze maken deel uit van mijn leven en mijn familie en zullen dat blijven. Van de eerste tot de laatste dag! 

Als je hetzelfde voelt, post het met je eigen dieren.

Hoe meer mensen dit bereikt, misschien helpt het.